Zeilreis Denemarken 2011

Augustus 2011. Zeiltrip Denemarken – Zweden

Dag 1 – 2
(Noorwegen) – Zweden – Denemarken here we come!
We zijn onderweg voor een belangrijke mijlpaal in ons project: drie weken met z’n vijven naar Denemarken en Zweden. Het is dé generale repetitie voor komend jaar.

Thijs is gistermiddag thuis gekomen van twee weken USA en gelukkig valt de jetlag mee. We pakken onze spullen en vrijdagmiddag vertrekken we dus toch naar Friesland. Het regent pijpenstelen en het is koud… maar we hebben vakantie!
We doen inkopen in Grou en zijn bij de ark van Mia op bezoek – daar ligt tenslotte ook onze zeilboot. Beetje onthaasten en inruimen van de boot terwijl de meiden spelen in de ark. Van oma krijgen ze nog mooie nieuwe regenlaarzen, waar ze apetrots op zijn.

Dag 3 Staande Mastroute

Zondag varen we uit en motoren we Staande Mastroute via Leeuwarden en Dokkum naar Lauwersoog. Na een uur wachten varen we in konvooi met 25 andere schepen Leeuwarden door. Er blijkt een evenement te zijn van 200 historische schepen die we gister (zaterdag) ook al in Grou voorbij zagen komen vanuit Sneek. Door de grote groep vallen er zo nu en dan gaten tussen de boten waardoor we de aansluiting met de rest verliezen en één van de bruggen net voor ons sluit… In Dokkumer Nieuwe Zijlen overnachten we tussen de weilanden in. Hoewel er volgens de kaart voldoende diepte is, lopen we bij het keren twee keer (een beetje) vast.

In Lauwersoog wachten we het tij af en hebben we nog wat boodschappen gedaan waarna we om 17:30 uur met afgaand tij vetrokken voor een tocht van ca. 250 mijl naar Zweden of Denemarken (Thyboron). De zeilpakken aan, wolkenvelden maar droog en westenwind (3-4). Isis achter roer!

Eenmaal buitengaats blijkt er behoorlijk wat zeegang te zijn. Als gevolg van een aantal dagen flinke westenwind, tij en stroming, worden we eigenlijk allemaal niet lekker. Isis heeft de beste zeebenen maar gaat om 21:30 uur toch maar slapen, Fenna slaapt al om 19:00 uur en Enza is helaas niet lekker, maar valt gelukkig ook in slaap. De boot gaat flink tekeer en ik heb spijt van de kibbeling met friet! De eerste 24 uur zijn daardoor pittig en het wachtlopen liep daardoor in het honderd. De eerste shipping lane rond 22:30 uur gepasseerd en de tweede rond 03:00 uur. Gelukkig slapen de meiden goed in de nacht. Ik vind het bijzonder (positief spannend) om ‘s nachts te varen, al mijn zintuigen staan op scherp. Mooie maan en de zee is niet al te onrustig tegen de ochtend. Inmiddels meer wind gekomen, we varen 7 knopen en hebben zon! Bij een Duits windmolenpark ‘in wording’, komt er uit het niets een snelle boot op volle kracht mij in de vroege ochtend tegemoet, wanneer ik denk 1 kardinale ton ietwat af te steken… dat mag dus niet. Sailaway: sail away is het bericht via de marifoon. Je bevindt je in een windmolenpark in wording en we worden gesommerd direct noordwestelijk het park (via de achteringang) te verlaten. De kaart uit 2006 maakt nog geen melding van dit park… Thijs ook meteen wakker, gelukkig slapen de meiden nog even door.

De volgende 24 uur gaan een stuk soepeler. De wind draait NO zeer zwak en we moeten helaas gaan motoren. In de vroege ochtend een hele vlakke zee, geen wind, wel 3 Tuimelaars gezien. Grote containerschepen varen ons met flinke snelheid voorbij. Tegen de middag kunnen we weer zeilend verder (W 2-3). De meiden amuseren zich met spelletjes, tekenen, DS-en, liedjes luisteren en Isis leest. Af-en-toe naar buiten, maar binnen is het ook fijn. We besluiten niet door te varen naar Zweden of het Oslo fjord, de wind laat ons helaas in de steek. Om 19:00 uur komen we aan in Thyboron. Na 49 uur, waarvan toch nog zo’n 19 uur motoren.

Dag 7 – Limfjord
We besluiten niet meer buitengaats naar Noorwegen of Zweden te zeilen. De wind is behoorlijk en het zou weer een lange tocht worden. Ook hebben we een aantal dagen vertraging opgelopen en we moeten wel over ruim 2 weken weer terug zijn in Grou. We besluiten het Limfjord door te zeilen. Een goed alternatief. Thyboron haven is best oke, de meiden genieten van het stand en verzamelen de mooiste stenen. We ontmoeten daar een Nederlands echtpaar waar we mee aan de praat komen en ze hebben onze plannen al snel door. Ze hebben ook een dochter die drie jaar de wereld rond gezeild heeft. Hij tipt ons hun blog te lezen via Zeilmakerij Molenaar in Grou!
In de middag vertrekken we op weg naar Nykobing (Mors) WP 56°47,7’N 08°52,0’E. Beetje bewolking maar zo nu en dan schijnt de zon. Een mooie tocht NW 3-4. Prima betonning, vele ondiepten, het lijkt wel Waddenzee.
Net voor Nykobing varen we onder een hoge brug door. Past het wel? Gelukkig… Nykobing is een leuke, kleine verenigingshaven met prima faciliteiten. We wassen het een en ander en er is een leuke speeltuin in de haven.

Dag 8 Nykobing – Faerker Vig
We varen met heerlijke mooi zomer weer maar weinig wind weg. Een prachtig stuk Limfjord. Deze dag zullen we niet veel zeilen, en dus besluiten we een mooie plek voor de nacht op te zoeken. We ankeren bij het eiland Fur. In onze havengids waarin alle haven met luchtfoto’s en waterdieptes staan omschreven lijkt dit een heel mooie en beschutte ankerbaai. Dat is het ook, met uitzondering van de steenfabriek die net niet op de luchtfoto stond. Ondertussen de bijboot in elkaar gezet op het voordek en Isis helpt een handje mee. Er blijken vele oorkwallen te zijn, zeesterren en krabbetjes. Thijs en de meiden varen naar de wal terwijl ik een potje eten kook. We slapen heerlijk en genieten van de ochtendzon.

Dag 9 Faerker Vig – Aalborg
Weer een zonnige dag. Wat boffen we toch. We varen de smalle vaargeul (Aggersund) af met zo’n 7 knopen. Gelukkig is het niet druk, maar we merken op dat de Denen lang koers houden en dan vlak langs je varen. We komen in de namiddag aan bij Aalborg Skudehavn . Het Rotterdam van Denemarken. Er is geen plek meer in de haven, dus liggen we (gratis) bij een werf naast de haven langs een oude racer. We verkennen de haven en belanden bij een gezellig restaurantje met een leuke speeltuin. 2 uur later – en na een overheerlijke ijsje – nemen we 3 ‘zwarte kindjes’ mee naar huis.

Dag 10 – 11 Aalborg – Hals
We vertrekken met mooi weer en worden overvallen door regen en onweer. Door de enorme stortbui die maar niet lijkt te willen overwaaien, is het zicht zo slecht dat we feitelijk op de digitale vaarkaart onze positie en koers bepalen. Eerst nog keuring achter de ‘locals aan’, dat leek ons veiliger, die kennen immers het vaargebied. Maar aan hun bewegingen maakte we al snel op dat wij met onze kaartplotter beter zijn uitgerust en brutaal nemen we de leiding van de vloot van 8 zeilboten die zich bij elkaar hebben verzameld (ook als gevolg van de brug waar we gezamenlijk zijn doorgevaren). Als Thijs op het laatste moment besluit toch niet de bocht af te korten maar keurig om de boei heen te varen wordt duidelijk dat alle 8 de boten ons exact volgen, in lichte paniek worden alle stuurautomaten uitgezet en zwalkt de hele stoet om de noordkardinaal heen. Het doel voor vandaag is het eiland Anhold, maar al snel besluiten we in Hals te overnachten. Een saai stuk Limfjord waar we veel moeten motoren. Wel een leuke haven aan het andere eind van het Limfjord. Een klein dorp waar alle bedrijvigheid rondom de haven te doen is. We eten heerlijke pannenkoek met jam en sandwiches. We doen nog een wasje, maar de centrifuge en droger blijkt stuk. Tot diep in de nacht bezig om lijnen te spannen, was uit te wringen en lakens en andere was op te hangen…

De volgende dag trakteren we onszelf op een dag niet varen en gaan we naar het strand in Egense (met het pontje). Heerlijk zwemmen, schelpjes zoeken en spelen op het strand. In de namiddag terug naar de boot en we gaan BBQ-en op de wal. Bijna elke haven heeft wel een BBQ plaats waar de BBQ en picknicktafels beschikbaar zijn voor de havenbezoekers. Het is een erg ontspannen sfeer om samen met wildvreemde een BBQ te delen en heerlijk te genieten van het weer het uitzicht en een lekker glas witte wijn.

Dag 12 Hals – Bonnerub
Een heerlijk middagje zeilen met ZZO wind 2-3. Zonnig, we spelen kaartspelletjes met Isis en Fenna en Enza doet de heerlijkste middagdutjes. De CD Ballotje is favoriet, we kennen de nummers allemaal. In de kuip lees ik Dolfje Weerwolfje voor en alle 4! de kinderen luisteren gespannen mee. In Bonnerub aangekomen krijgt Isis toch een beetje heimwee. Elke vakantie komt dat moment, maar gelukkig valt ze dan toch fijn is slaap.

Dag 13 Bonnerub – Samso (Ballen)
Vandaag willen we wat van de afgelopen dagen opgelopen achterstand inhalen. Eigenlijk is het geen achterstand, maar de plannen die we s’ ochtends maken blijken aan het eind van de dag vaak net iets te enthousiast. We vertrekken om 7 uur met bestemming ‘ambitieus’ maar nog onbekend, we zien we waar de wind ons brengt. De meiden liggen nog lekker te slapen en Thijs en ik motoren om de landtong heen. Rond 11:00 uur komt er prima wind en varen we 6 – 7,5 knoop (ZO). Een heerlijke zeildag en de meiden zijn vrolijk. We gaan plakken, knippen, dagboek schrijven en uiteraard schminken.
We wilden in eerste instantie naar de haven Langoor, maar de wind is zo heerlijk, dat we doorzeilen naar Ballen op het eiland Samso.
Opeens ruiken we iets vreemds. Na gezoek blijkt het de accu te zijn. Nat, wat nu? Later maar eens goed naar kijken. Goed ventileren doen we ook maar even…

Net voor het binnenlopen van de haven starten we de motor. Maar de gashendel blijkt niet te functioneren. McGuiver Thijs bedenkt snel dat we deze ook bij de motor met de hand kunnen bedienen. Thijs aan het roer en roept wanneer ik wel/geen gas moet geven (in het motorruim de gashendel bedienend op het motorblok) en zo lopen we de haven binnen. Helaas blijkt deze overvol en met enige moeite kunnen we langszij liggen.

Ballen is een leuke haven waar we in de avond heerlijk eten bij een gezellig restaurant met eerlijke producten.
De volgende ochtend huren we fietsen en fietsen we het eiland noordelijk rond. Enza en Fenna in de fietskar en Isis op een stoere meidenfiets. Onderweg zien we allemaal stalletjes langs de weg, waar lokale bewoners groenten, fruit en/of zelfs inboedel verkopen. Je stopt het gevraagde bedrag in het geldkistje en je neemt je spullen mee. We zwemmen nog even aan de westkust van Samso en fietsen weer naar de boot.

Dag 14 – 15 Samso (Ballen) we blijven nog even
Noodgedwongen blijven we nog maar even in Samso, want we wachten op een nieuw bestelde gaskabel voor de motor. Die bleek dus kapot. Hopelijk is deze er vrijdagmiddag, zodat we in de namiddag kunnen vertrekken. Ook zijn we er nog steeds niet uit wat er met de accu’s aan de hand is, maar de inverter werkt inmiddels ook niet meer. 220 volt is er nu niet meer aan boord. Tegen 15:30 uur is de monteur langs geweest, de gashendel gerepareerd en na ruim 1000 DKK (135,- euro) betaald te hebben, kunnen we de haven uitvaren. Wind en weer lijkt prima, maar nadat we het zuidelijkste puntje passeren van Samso, blijken we de golven en wind flink tegen te krijgen. Na 1,5 uur tegen wind en golven inbeuken besluiten we terug te keren. Zo gaat het wel erg lang duren, ook omdat we de meisjes een dag Legoland hadden beloofd die nu in ieder geval een dag verschoven moet worden. Ondanks alles vinden de meiden het prachtig deze ‘hullie gullie…’ Om 18:30 uur liggen we weer veilig in de beschutte haven van Ballen, naast een prachtige nieuwe Oceanis 48. Morgen weer een dag.

Dag 16 Mooie zeildag
Mooi weer, prima weersvoorspelling, dus we vertrekken om 9:30 uur vanuit Ballen met als doel Middelfart. In Middelfart willen we de volgende dag per trein en bus naar Legoland. Eigenlijk hebben we hier niet echt tijd voor, maar we wagen de gok, omdat de meiden zich hier natuurlijk erg op verheugt hebben. Het weer is prima, al is er weinig wind en staat de wind ongunstig. De eerste 3 uur moeten we motoren, maar Isis en Fenna vermaken zich prima op het dek. De Ikea ‘uitkijktoren’ is in elkaar gezet en ze schommelen in de mast met veel vertier. De zon schijnt er later op de dag kunnen we lekker relaxed zeilen. We hebben de Halfwinder opgezet, een prachtig zeil voor inderdaad halve wind. We zeilen 5/6 knopen over een heerlijke zee.

Dag 17 Legoland en nachtzeilen
Middelfart – Assens
We staan voor dag-en-dauw op en vertrekken om 7:30 uur te voet naar het treinstation in Middelfart. Onze Sailaway ligt aan een kopsteiger, naast een andere Deense zeilboot. Helaas hebben we deze mensen niet meer vooraf gesproken omdat zij pas na 12 uur s’ nachtsa
thuis kwamen (van een dag Legoland bleek later) en hangen een excuusbriefje op, dat we de hele dag op pad zijn. De wind is stevig, dus met een beetje geluk, willen ze ook niet gaan varen… Het is 20 minuten lopen met drie erg slaperige meiden. Eenmaal in de trein, komt er meer leven in de brouwerij met Legoland in het vooruitzicht. Om 10:00 uur zijn we er en hebben een heerlijke dag. Isis heeft haar Legoland rijbewijs gehaald, dat was voor ons ook een herinnering uit onze jeugd. Fenna en Enza waren toen al in dromenland (in de buggy en op de arm). Na vele avonden veel te laat naar bed, ging om 15:00 uur toch echt het licht uit. We hebben daarom om 16:00 uur de bus terug genomen naar Middelfart.
Eenmaal bij de boot aangekomen, varen we om 20:00 weg richting Assens. Op alleen een gereefde fok varen we zo nu en dan 8 knopen. De meiden heerlijk onder zeil en Thijs en ik genieten van deze mooie avondtocht. De betonning en sectorlichten zijn goed zichtbaar. Wanneer we in het donker het sectorlicht van Assens zien, trekt de wind nog even stevig aan. De geplande ankerbaai is niet te bezeilen dus gaan de haven in. Daar is het even onduidelijk waar de haveningang is en corrigeren we net op tijd. Daaruit blijkt maar weer dat je zo rustig mogelijk moet aanvaren, maar met deze wind was dat even lastig. Gelukkig vinden we nog een lege box en met een half uur liggen we op een oor.

Dag 18 Assens – Dyvig Mjels Vig; een allermooist ankerbaaitje
Een stevige wind, af en toe flinke buien en zo nu en dan zon. Met 7-8 knopen razen we over het water met een gereefde fok. We zien weinig andere boten, maar we willen graag verder. Binnen is het redelijk te doen, maar af en toe gaan de meiden toch aan de lage kant liggen. De DS biedt vandaag uitkomst net als verhaaltjes luisteren. We zetten apparatuur zoveel mogelijk uit, om de accu’s te sparen. Zo nu en dan ruiken we accuzuur, niet echt gezond en we hopen dat we niets definitief stuk laten gaan.
In de namiddag komen we aan in Mjels Vig. Een prachtig ankerbaaitje met enkele andere zeilers in de baai. We gebruiken voor het eerst het bijbootje met motor en Isis is dolenthousiast en wil steeds snel varen met Thijs. In de avond varen we met z’n allen nog even naar de wal en lopen een avondwandelingetje. Veel te laat ligt iedereen onder zeil.

Dag 19 Dyvig, Mjels Vig – Kiel (Holtenau);
We vertrekken na een uitgebreid ontbijt rond 11:30 uur voor een toch naar Kiel.
Het is goed bezeild en met een flink rif in de fok, zeilen we langs de kust om zoveel mogelijk golven te mijden. We hebben de golven het eerst stuk mee en dat cruised heerlijk, soms zo’n 8,5 knoop surfend over de golven heen. Wat ons opvalt is dat de meeste Denen juist alleen met het grootzeil zeilen en dus niet op de fok. Dit gaan we nog eens nader uitzoeken.
Rond 18:30 uur komen we aan in het drukke Kiel, waar oa. ook de Stena Line vertrekt. Met deze boot zijn we 2 zomers geleden vanuit Zweden terug gekomen.

Dag 20 en 21 Kiel Holtenau – Brunsbuttel; het Noord Oostzee kanaal
Om 7:00 uur starten we de motor om vandaag het ‘Kielerkanaal’ te motoren. Helaas wind tegen, dus 100 km motoren. De motor werkt prima, Thijs ontkoppelt de dynamo na het advies van Al, om zo geen problemen te krijgen onderweg. Wanneer de andere accu’s te leeg geraken, sluiten we de dynamo weer aan. Eenmaal aangekomen in Holtenau varen we meteen de oude sluizen in. Je moet van de boot afspringen om op de drijvende vlonders te komen en je boot hier via een oog vast te leggen. Nadat ik me gemeld had bij de sluiswachter in het gebouw, midden in de sluizen, ontkomen we aan het betalen van 35 euro voor het bevaren van het kanaal. Geen contant geld en creditcard kan hij niet accepteren. ‘Mondje dicht, fijne vaart’ wenst de aardige sluiswachter mij toe!

Het is wel een belevenis onderweg. Eenmaal uit de sluis bij Holtenau, komen we de eerste grote containerschepen al tegen. Strak stuurboord houden is dan ook een verplichting.
De meiden kijken hun ogen uit en eigenlijk is het een vreemd gezicht, zulke grote schepen in dit landschap. Onderweg ruimen we de boot op, douchen we eens allemaal, poetsen de bijboot en ruimen ‘m op. Spelen spelletjes met de meiden en slapen ook nog eens een uurtje.
Rond 17:00 uur komen we aan in Brunsbuttel en we besluiten in de kleine jachthaven voor de sluizen een hapje te gaan uit eten om vervolgens rond 19:00 uur onze tocht richting Cuxhaven voort te zetten. De hele dag was het prima weer met af en toe een bui. Maar rond 17:00 uur begint het toch echt flink te regenen. Het is een drukte van jewelste hier in deze grote haven. We hadden eerder deze middag in de sluis van een Nederlander gehoord dat je beter door kunt zeilen naar Cuxhaven in verband met de getijden.
Na een prima etentje vertrekken we om 19:00 uur om (meteen) door de sluis de Elbe op te varen. Wauw, wat een warrige golfslag hier. De boot stuitert er over heen. Luik dicht en zeilpakken helemaal dichtgetrokken. Het is echt slecht weer geworden en na 1 uur tegen wind en golfslag in gebeukt te hebben, besluiten we om te keren. Dit is gekkenwerk (uitschieters van 33 knopen over dek), laverend tussen een aantal containerschepen en ondertussen branden er twee waarschuwingslampjes (dynamo en koelsysteem).

We varen de toegang tot de sluizen in en hotsen en klotsen daar in de rondte. Wanneer mogen we er nu door? Isis en Enza kunnen er echt niet van slapen… We bedenken ons ineens dat we niet de toegang in mogen varen en moeten wachten bij Mole 1. Snel terugvarend roepen we de sluiswachter op. Inderdaad snel weg hier en hij geeft wel een seintje wanneer we mogen komen opdraven. De sluiswachter laat ons ruim een uur wachten, voordat de sluisdeur weer open gaat. Het is niet aangenaam hier bij Mole 1. Veel warrige golfslag en stroming. In het boek lezen we later dat het hier wel gevaarlijk kan zijn met windkracht 6. Pfff. Net op tijd weg uit de toegangsvaart, want daar komt een groot containerschip aan. Het blijkt een Nederlander te zijn en hij geeft aan via de marifoon dat we er snel achteraan moeten komen. Vol gas, met een Poolse boot achter ons aan, varen we de sluis in. Spannend in de late avond en met dikke regen. Valt opeens de motor uit terwijl ik de grote sluisdeur passeer. Gelukkig krijgen we ‘m snel gestart en liggen we naast een groot containerschip in de sluis. Wat een avontuur… Eenmaal uit de sluis, geen plek meer in de haven en meren we onze boot aan op een aanlegsteiger verderop en de hele nacht slapen we onrustig van alle containerschepen die voorbij varen. Ook dat nog.

De volgende ochtend snel een monteur laten komen voor de accu’s, want dit moet opgelost. Aardige kerel, blijkt een accu kapot te zijn, waardoor de anderen ook niet goed functioneerden. We hadden ons hele elektriciteitsplan op papier, dus de oorzaak was snel gevonden. Deze losgekoppeld en nu is alles veilig om morgen te vertrekken. Deze avond wordt het heel druk in de haven. We liggen inmiddels 6 rij dik. Vele Nederlands morgen op weg naar huis.

Dag 22 en 23 Brunsbuttel – Lauwersoog
Gelukkig is de voorspelling beter en we besluiten vandaag (vrijdag) te gaan. Om 14:00 uur is het hoogwater, dus we vertrekken om 10:00 uur om diesel te tanken en water bij te vullen. Om 11:00 uur liggen we in de sluis met wel 15 andere zeilboten. Opeens hebben we geen koelwater meer, verdorie… wat nu weer. Onze Duitse buurman weet raad en bevestigt Thijs zijn idee voor reparatie. Wanneer we de sluis uitvaren, leggen we de boot snel aan de wal bij het remmingswerk. Mag natuurlijk niet, maar nood breekt wet. Gelukkig is de waterpolitie het daar mee eens. Na een half uur ploeteren zit de nieuwe impeller erin en kunnen we wegvaren op een rustige Elbe. We beginnen motoren zeilend, in de middag gaat de halfwinder erop en voordat het donker wordt halen we deze binnen. Op de fok en motor varen we de hele nacht. Goed uitkijken met al die containerschepen. Helaas komt er weer een rollende zee en gaan waggelend de nacht door. De meiden liggen heerlijk op een oor…

Volle maan op zee en de ochtend is prachtig. De meiden worden pas laat wakker en we zijn al bijna bij Schiermonnikoog. Thijs ziet een bruinvis en ik zie nog enkele zeehonden. De zon schijnt en nu nog door richting Lauwersoog. De meiden spelen aan dek met hun ‘gymtoestellen’ en zaterdagmiddag 14:00 uur varen we de sluizen door op weg naar Grou. Net voor Leeuwaren overnachten we na ruim 33 uur continu varen. Moe maar voldaan.

Dag 24 Bijna thuis…
Om 9:00 uur worden de bruggen bedient, dus om 9:00 uur liggen we te wachten voor de eerste brug. Na 2 bruggen is er plotseling weer een motoralarm… weer geen koelwater. Snel leggen we de boot langs zij en gaan we weer sleutelen. Ongelofelijk, maar op dit soort momenten zijn de meiden echt poeslief. Je hoort ze niet… Isis wil helpende hand zijn en nadat we constateren de nieuwe impeller weer kapot is, moet er toch iets niet goed gegaan zijn deze ochtend… Mia is in Grou en haalt ondertussen de kids op van de boot – kunnen ze vast gaan springen op de trampoline in Grou en kunnen wij sleutelen, de boot opruimen en terugvaren… Thijs checked alle leidingen, ik lees de boeken erop na en samen komen we er bijna uit… Wel koelwater, geen koelwater, rook…hmmm. We bellen een rondje. Na een goede tip van Bas vullen we eerst de wierpot om de luchtbel uit de leidingen te halen. Vetten de impeller nog in en proberen het dan nog eens. Dit klinkt goed! Als een zonnetje en in het zonnetje varen we terug naar Grou. Om 18:30 uur zijn we dan eindelijk opgeruimd en klaar om te vertrekken. Met een overvolle auto – ver door zijn hoeven gezakt – rijden we naar Heusden waar we om 21:15 uur aankomen.. In twee uur later liggen de meiden schoon in hun bedje, is de was al aan het draaien en is het huis opgeruimd. Wat een avontuur. Morgen weer werken… op naar juli 2012!