Groot, groter, grootst…
Daar is ie dan, onze eerste tonijn zit aan de haak. Al veel vertrekkersboten zijn ons voorgegaan en de drang om zelf tonijn te vangen nam erg toe. We hebben al heel wat makrelen gevangen, en twee keer een rode mul (misschien twee keer dezelfde…) maar tot aan Portugal nog geen tonijn. In Vila Real de Santo António ben ik toch nog maar een keer een winkel binnengestapt en een nieuwe set aangeschaft. Twee keer 50 meter lijn, swiffels, haakjes en twee kunstvissen als aas. Onderweg van Rabat naar Essaouira – wat een echt tonijnen gebied moet zijn – is het snel raak. Een 30 cm lange blauwvintonijn. Hoewel ik dacht goed voorbereid te zijn was het nog een hele worsteling om de vis binnen te krijgen. Eenmaal op het achterdek nog een worsteling om ‘m stil te krijgen. Suz komt in alle haast met de Berenburg, om in zijn kieuwen te gieten en daarna maar snel de kop eraf. Een enigszins bloederige tafereel is het wel geworden, maar schoongemaakt en al verdwijnt hij in de koelkast.
Read More
Recent Comments