Vertrekkersstress in Mindelo

Mindelo is echt Afrika feeling. Rustige aardige Afrikanen en meestal behulpzaam. Ze zijn niet opdringerig, maar langs de weg wordt van alles verkocht. Vis, kruiden, aardappels, 2^e hands kleding, slippers en natuurlijk ‘Ray-Ban’ zonnebrillen. Er valt weinig tot niet te onderhandelen, en goedkoop is het zeker niet. Veel beveiliging in de supermarkt, politie op straat, en veel zwangere tienermoeders, maar we voelen ons erg relaxed en veilig hier.

We hebben eigenlijk geen zin en tijd om het binnenland verder te verkennen, dus Mindelo city blijft ons terrein op Kaap Verden. Club Nautico is gezellig druk, ongelofelijk hoeveel jonge gezinnen met kinderen op reis zijn. De meiden genieten erg van alle vriendjes en vriendinnen, al zijn ze in de avond helemaal moe (en voldaan).

Vanochtend hebben we afgesproken een 20 dagen kalender te maken, waarop we elke dag een taak of spelactiviteit benoemen, naast school. Rust, regelmaat en afspraken blijven belangrijk voor iedereen. We moesten echt even ‘landen’ hier op de Kaap Verden, een vervolgplan maken en dat blijkt een goed gesprek voor iedereen. Isis beseft natuurlijk het meest dat we 16-20 dagen op zee zijn en daarvoor moet je ‘even’ een knop omzetten. Fenna gaat ook starten met een zeeziekte medicijn en heeft beloofd elke dag voldoende te zullen drinken en eten. Ook daar is een schema voor opgesteld voor het hele gezin. Het lijkt gek, maar het is echt nodig op zee.

We hebben op de lokale groentemarkt nog vers ingeslagen en nadat we nog wat extra gekookt hebben, zijn we er klaar voor. De ellendige windmolen laten we maar voor wat ‘ie is, de zon levert ook energie. Nu is het tijd voor rust en genieten van de zon, want in Nederland schijnt het ongelooflijk koud te zijn en er is sneeuw gevallen. We nemen het er nog even van, een goede nachtrust en morgen vertrekken naar Suriname.