Boven Surinamerivier – deel 1

We zijn ondertussen twee weken in Suriname en het bevalt ons nog steeds erg goed hier. Mia is ons op komen zoeken in Waterland, ze was tenslotte nauwelijks aan boord geweest in Portugal, na haar verrassingsbezoek. We gaan met haar het binnenland van Suriname verkennen. Stroomopwaarts ligt een eilandje voor het dorpje Dan. Daar is een mooie lodge genaamd Danpaati, welke zich nadrukkelijk richt op duurzaam toerisme, waar de directe omgeving beter van wordt. De mensen die er werken, komt dan ook voor het grootste deel uit een van de twaalf dorpen uit de omgeving, en ook het eten wordt zoveel mogelijk ingekocht bij locale leveranciers. We vertrekken zondag 6 januari om 8:00 uur vanuit Waterland en rijden met 4WD voor een tocht van 3 uur richting Atjoni, daar waar de wegen ophouden en je alleen maar verder kunt stroomopwaarts per korjaal (houten smalle boot). Een tocht van 3 uur door de prachtige natuur. Stroomversnellingen en een fikse tropische bui maken de tocht spectaculair mooi.

De Dixbay crew rijdt met ons mee, zodat zij de auto weer mee terug nemen naar Domburg en er ook een uitje van maken naar Brownsberg. Halverwege de rit, ruiken we brand en zien rook en vlammen uit de motorkap komen. Een snelle handeling voorkomt dat de auto in de brand vliegt – en dat zelfs zonder brandblusser. Maar wat nu? Alle kids naast de weg en we kunnen helaas geen geschikt gereedschap vinden. Na een paar pogingen stopt er een taxibus geeft aan dat iets verderop een tentje is waar we misschien wel gereedschap kunnen vinden. Daar zijn alleen wat vrouwen aan het koken, maar de jeep die naast de weg staat is open, en brutaal kijken we of daar gereedschap is. Gelukkig vinden we dat en kunnen hierna de verstuiver op het motorblok aandraaien en voorzichtig rijden we verder. Dat gaat gelukkig goed er lekt geen diesel meer.

Danpaati’s gastvrouw Christa verwelkomt ons hartelijk en er zijn weinig mensen, waardoor het prettig rustig is. De volgende ochtend vertrekken we na een heerlijke nacht slapen voor een jungletocht. Joshua de gids verteld over geneeskrachtige planten en bomen, de telefoonboom, palmenolie, de vruchten in het woud en het water wat je kunt vinden uit de liaan. Je kunt in Suriname wel arm zijn, maar dood gaan van de honger is er niet bij. Er is veel te vinden in het regenwoud – als je weet waar je het moet zoeken. Hij vertelt over kostgrondjes van de vrouwen vlakbij de dorpen en we zien net op tijd een erg giftige adder ons pad kruisen. Deze wordt vakkundig gedood en begraven – zodat deze adder ook na zijn dood – niemand meer kan verwonden (gif blijft namelijk in zijn bek achter). Enza zit gelukkig op mijn schouders en Isis en Fenna sprongen op tijd achteruit. “Dat was een leerzaam bezoek aan de jungle”, zeiden de meiden na thuiskomst. Jufrouw Marion, werd meteen op de hoogte gebracht.

Voor meer foto’s zie media pagina