Bootreparaties tijdens pre-carnaval

De Republiek Trinidad. & Tobago. Gelegen in de zuidoostelijke hoek van de Caribische Zee, voor de kust van Venezuela. We nemen eerst vakantie in Tobago. Wat een prachtig eiland is dit. Weinig toerisme en in bijna elke ankerbaai zijn we alleen met de natuur. De meeste cruisers uit USA vinden Tobago te ver varen. We moeten direct inklaren in Scarborough of Charlotteville. In Scarborough gaat het erg soepel. De ambtenaar vraagt of we nog naar Charlotteville gaan, zodat ze ons alvast papieren mee kan geven en we daar ‘makkelijk’ kunnen uitklaren. Nadat we bij immigration zijn geweest, melden we ons bij Customs. Daar betalen we 50TT voor de eerste 30 dagen. We struinen een week lang de westkust af voor de mooiste baaitjes voordat we in Charlotteville aankomen. Hier hebben we nog twee dagen voor anker gelegen, wanneer we ons melden bij customs, om ons vertrek aan te kondigen naar Trinidad. We begrepen van andere zeilers dat hier een nogal ‘overspannen’ ambtenaar zit, die je sowieso een veeg uit de pan geeft. Dus gaat Thijs wijselijk alleen – Enza zou meegaan voor haar blonde lokken, maar voelde aan dat het geen plezier uitje zou worden en wilde dus niet mee. En jawel hoor, Thijs kreeg de volle laag. We hadden ons eerst weer moeten melden in Scarborough en toestemming moeten vragen, in welke baai we wanneer wilde zijn en bij aankomst in Charlotteville hadden we ons meteen moeten melden… Er werd gebeld met Scarborough om te overleggen welke boete we zouden moeten krijgen. Thijs hoorde door de telefoon roepen “calm down, calm down”, dus liep alles met een sisser af en kregen we nog twee dagen permissie voor Englishman’s bay, voordat we ons moeten melden in Trinidad.

In Charlotteville hebben we heerlijke dagen en liggen vlakbij een 170ft! zeilboot uit UK. Geen spatje zout water te bekennen op de romp, een en al bing bling… Van wie zou dit schip zijn? Fenna zegt “mama, ik hoop dat ze daar ook een meisje hebben van mijn leeftijd, dan kan ik daar fijn spelen denk ik”. Maar we zien helemaal niemand. Midden in de nacht, aardedonker, wordt de bemanning opgehaald vanaf de steiger en vertrekt dit enorme zeiljacht uit de baai. We maken prachtige wandelingen in de buurt en eten heerlijk local bij Sharon en Phebe’s. De verkiezingen worden die nacht gevierd door de winnende partij en we horen zo nu en dan weer “calm down, calm down”, door de microfoon. Het gaat er nogal pittig aan toe daar aan de waterkant. We proberen nog wat boodschappen in te slaan, maar er is niet veel te krijgen helaas. We dachten hier volop te kunnen BBQ op het stand, maar vlees is er überhaupt niet te krijgen en vis vangen we zelf wel. De lokale vissersboten vangen eigenlijk alleen vis in de baai of net buiten de baai. Maar we weten dat we geen vis moeten eten wat zwemt bij koraal (ivm. ciguatera-toxine besmetting) . Na 9 dagen vertrekken we uit Tobago naar Trinidad. We twijfelen nog even over Trindad of Grenada, maar besluiten toch naar Trinidad te gaan. We hebben nog steeds een lek in de boot en de roerkoning is inmiddels gefixed, compleet droog… We willen het opgelost hebben, naast nog enkele andere reparaties (neerhouder giek, douchepomp, handbilge, smeren ankelier, de wirieApp, schroefanode en elektrisch toilet repareren). We waren ervoor gewaarschuwd, je blijft bezig met een boot., maar aan de andere kant, varen we ook veel mijlen en gebruiken we alles intenstief.

In Chaguaramas kunnen we alles perfect (laten) fixen. We hebben ook wat juiste contacten gekregen via Jack van de Modesty, die al vijf jaar rondzeilt met zijn gezin en langere tijd in Trinidad heeft gewoond. In Englishman’s bay komen we de Barnstromer weer gezellig tegen en nemen we voor de zoveelste keer afscheid – om elkaar vast wel weer ergens tegen te komen. Zij vertrekken naar Grenada en wij naar Trindad. Het wordt een heerlijke nacht zeilen met volle maan en 10/15 kn wind. De zee is rustig en we kabbelen heerlijk over de golven. Rond 9:00 uur varen we langs Scotland Bay waar we nog een groep dolfijnen tegenkomen. De noordkust is geweldig mooi en ongerept, dus als we Gasparillo voorbij varen, schrikken we toch wel even van de industriële uitstraling en luchten in Chaguaramas. Het is een drukte van jewelste met zeilboten, tankers, vissersboten, motorboten en marineschepen. Nadat Thijs super snel inklaart bij customs – hoe hilarisch, we liggen bij de meldstijger naast de NL Cula en Vela, pakken we een mooring op van de Trinidad Yacht Club. Alle nationaliteiten komen hier bij elkaar.

Het is hier warm, echt super warm. We zweten de boot uit en proberen verkoeling te vinden in de schaduw  en houden de zon zoveel mogelijk buiten de boot. We informeren alvast naar de pre-carnaval van Trinidad en kopen kaarten voor de pre-kids carnaval as. zaterdag in Port of Spain. Carnaval in Trinidad wordt nogal eens omschreven als ‘de beste carnaval in de wereld, maar tevens erg gevaarlijk. Met dit ‘veilige’ georganiseerde uitje in een stadion – de leukste dagen voor het echte carnaval losbarst met veel muziek, dans en vooral alcohol – zien we dit wel zitten. Als echte Limburgse wil je dit natuurlijk niet missen… Wordt vervolgd.