De oversteek van de Azoren naar Zuid-Engeland…. Je denkt er in de voorbereiding niet over na, dat laatste stukje komt wel een keer. Ook zeggen ze ‘tegen die tijd kun je wel oceaanzeilen’ en besteden verder weinig aandacht aan deze route. An sich is dat ook zo, maar het is toch een tocht waar je misschien wel eens bij stil moet staan. Er zijn vaker depressies en het wordt gewoon ook weer kouder. Boven de Azoren hangt normaal gesproken een hogedrukgebied, het (hoe kan het ook anders) ‘Azoren hoog’. Een hoog betekent; in de kern geen wind, en eromheen waait het met de wijzers van de klok mee. In ons geval ligt het hoog iets hoger dan normaal, en verschuift momenteel richting de ingang van het kanaal. Ons eerste doel deze trip was het hoog via de westkant te omzeilen en eenmaal ten noorden van dit hoog koers te zetten op Zuid-Engeland.
Eergisteren hebben we voldoende noord gemaakt, waardoor we konden bijsturen. Maar het gebied boven het hoog, kenmerkt zich dit keer ook door weinig wind. Dus vannacht hebben we de motor aangezet en een nachtje gemotord. Het monotone geluid is weliswaar acceptabel, maar het verstoord onze rust aan boord behoorlijk. Fenna en Enza slapen in het stapelbed naast de motor, dus eigenlijk wil je daar dan niet liggen, maar wonderwel heeft iedereen erg goed geslapen en konden we in de vroege ochtend de zeilen weer hijsen (in ons geval rollen, wij rollen onze zeilen in de mast of om de voorstag).
Voor de middag was er zo’n 15 tot 20 knopen wind pal van achter voorspeld. Dat klink aantrekkelijk, maar dat betekent ook golven, pal van achteren. En dat is niet echt prettig. We proberen een half uur lang de ideale zeilvoering te vinden, maar niks is echt comfortabel. We besluiten af te kruisen, dus zeilen over stuurboord en een iets te noordelijke koers. Morgenvroeg gaan we overstag en maken het teveel aan gevaren mijlen weer goed in een slag over bakboord. Inmiddels is de wind nog verder aangetrokken, we hebben 22 tot 27 knopen ware wind en surfen dan ook soms van een enorme golf af het ‘dal’ in, met uitschieters van 9 knopen (SOG). De zeilen zijn inmiddels nog verder gereefd, maar de snelheid blijft.
We varen sinds vandaag weer kort achter de Mathiba waarmee ook vertrokken zijn. Dagelijks praten we even bij en spreken we het weer door.
Buiten is het grauw en grijs. En koud, zeker voor ons gevoel. In de nacht zakt het kwik tot 15 graden, en overdag zonder zon is het niet veel beter. We zijn erg gelukkig met onze kuiptent, waardoor we een tweede salon hebben die veelvuldig voor van alles en nog wat wordt gebruikt. Het is daar aangenaam warm, met rondom uitzicht en kans op walvissen!
22:52 uur UTC, N.48.32.22 W16.56.39
Dagafstand 125nm, tripafstand 867 nm en nog 424 nm te gaan
Recent Comments