Camaret (Bretagne)

25/7 Om 16:30 uur vertrekken we na een heerlijke dag in Sark om richting Brest te varen. We koersen op L’aber-Wac’h of misschien wel Camaret. Het weer is goed, we hebben stroom mee. Een heerlijke zeiltocht volgt. Het is aangenaam in de boot om te spelen, te koken en te slapen en in de nacht ziet Thijs zijn eerste dolfijnen onder en naast de boot! Hij schrok zich een hoedje, en met de lamp kon hij ze enkele minuten volgen. Na 3 uur nam ik het roer over en helaas geen dolfijnen meer voor mij, maar wel een prachtige sterrenhemel, goede wind (7 soms 8 knopen) met de halfwinder en grootzeil. Wel een aantal vissersbooten die altijd op ramkoers lijken te varen (maar achter die Fishfinder aan motoren?). Ik kon ze niet zien op de AIS, dus dan maar een lamp in het zeil en richting de visser. Dan keerden ze meestal of gaven ze me een lichtsignaal retour. Heel geruststellend.

De tocht verloopt goed en we besluiten door te varen. In de vroege ochtend helaas op de motor verder, want de zee is spiegelglad. Tot het late middaguur, waar we weer de motorzeilend Chenal de Four doorschieten, om op tijd het tij mee te hebben. Om 18:24 uur horen we via de Marifoon: Sailaway, Sailaway, hier de Barnstomer, over…. uhh. hoorde we dat nou goed? Zo komen we onze medevertrekkers  – waar we in Oostende afscheid van hadden genomen, weer tegen. Wat gezellig!

We maken de volgende dag een mooie wandeling naar de westkant van het schiereiland, waar de deining van de Atlantische Oceaan op uitrolt. Prachtige plaatjes en ook hier een scala aan bunkers om te beklimmen en te bekijken.

Het is hier een bont internationaal scala van zeiljachten, waarbij we meteen weer een aardig stel ontmoeten uit Belfast. Wat zijn ze correct en aardig. Die avond wordt de BBQ (Cobb) weer positief getest met Jorg, Marieke en Nienke en weer liggen we allemaal te laat in bed. Terwijl we nog maar nauwelijks op bed lagen, kwam ook Waltzing Mathilda stilletjes  in de haven aan. Ze wilde door naar La Coruna, maar dat bleek toch nog niet helemaal gunstig. Max en Fien stonden in de vroege ochtend al te wachten tot het luik open ging om onze meiden te verrassen, maar helaas duurde en duurde en duurde dat maar…. pas om 9:30 uur werden we wakker. Maar de vreugde onder de kids was groot. Nog nooit waren ze zo snel aangekleed en de hort op…