Terug in het normale leven
‘Neem de tijd om thuis te komen. Het is namelijk niet gemakkelijk om weer thuis te zijn, want lang reizen heeft impact. De indrukken en ervaringen die je onderweg hebt opgedaan, laten je niet koud. Ze kunnen je visie op het leven drastisch veranderen en daarmee ook je doelen en wensen voor de toekomst’. Dat is een veelgehoorde tip van wereldreizigers. Nu 2 maanden later, leven we ‘min of meer’ zoals voor onze reis. Is er nu iets echt veranderd? Ik denk het niet en ja, toch wel.
Read MoreThe Day after
Wat hebben we een fantastisch jaar gehad. Reizen met onze drie dochters. Het zeilerswereldje is ons goed bevallen. Iedereen heeft dezelfde passie, zeilend de wereld ontdekken. Je komt mensen tegen die voor onbepaalde tijd onderweg zijn, voor een paar jaar, of net als wij voor een jaar. We hebben veel boten met jonge kinderen gezien uit verschillende landen. Ook tig Nederlandse boten waren er afgelopen jaar onderweg en op gezette tijden kwamen we elkaar dan ook weer tegen. Zeilers helpen elkaar en we hebben echt fijne mensen leren kennen, waar we zeker nog contacten mee zullen onderhouden.
Read MoreAankomst NL: Numansdorp
We zijn er bijna… het is zaterdag 20 juli, we worden relaxed wakker voor anker bij de Volkeraksluis. We moeten straks door de beroepsvaartsluis en roepen ze alvast op. Rond 13:00 uur wordt de sluis geschut, we liggen met 3 binnenvaartschepen te wachten. Op de laatste twee staat Werkendam… dat is toch echt al bijna thuis.
Er is nog een plekje aan de passantenstijger in Willemstad, waar we nog even gaan liggen. Maken hapjes, eten een lekker broodje en bereiden ons voor op onze aankomst aan de ‘overkant’. Om 14:30 uur gooien we los en om 15:00 uur varen we haven van Numansdorp onder luid getoeter binnen. We zien familie en vrienden op de stijger staan zwaaien en dat maakt wel een traantje los. Hartverwarmend. De meiden springen op het dek en wanneer we de boot hebben afgemeerd, spingt iedereen van de boot. Het weerzien is geweldig! Heerlijk om met iedereen even kort bij te kletsen en elkaar eens stevig vast te pakken…. We hebben genoten! Dat moet vast helpen om ons snel weer ‘thuis’ te voelen. Dank je wel, ons zeilavontuur is voorbij… althans voorlopig.
Home is were the hart is
En dan is het zover. We varen donderdagochtend om 02:00 uur de Roompot binnen. De wind begon steeds harder te waaien en onze koers werd steeds scherper. We besluiten niet bij Stellendam, maar bij de Roompot naar binnen te varen. We hadden de brugwachter toch maar even gebeld of we er wel echt onderdoor konden met onze 20 meter hoogte, want de niet beweegbare brug is tenslotte maar 17,7 meter. Maar inderdaad het is inmiddels laag water en volgens de brugwachter is de doorvaarhoogte exact 20,35 meter op dat moment. Thijs vaart de boot heel rustig naar binnen. De sluis wordt geschut en 30 minuten later liggen we aan de wachtstijger om te gaan slapen.
Read MoreMotorzeilend door het Kanaal
Na een heerlijke week in de Scillys moeten we toch huiswaarts, we hebben immers over een week onze thuiskomst gepland. Het weer in Nederland en Engeland is ondertussen geweldig, dit uitzonderlijke weer hebben ze op de Scilly’s al heel lang niet meer gehad! Het wordt hier dan ook steeds drukker, tijd om los te gooien. Helaas betekent dit voor ons weinig of geen wind, dus zullen we ook moeten motoren. We zijn twee keer de oceaan overgestoken en hebben in die 40 dagen minder motoruren gemaakt, dan op dit laatste rotstukje door het Kanaal. Het is niet anders.
Read MoreVolg ons overal
Recent Comments