Skypen met de Koningin
Vandaag wordt onze nieuwe Koning Willem-Alexander beëdigd en ingehuldigd en treedt Beatrix na 33 jaar af. Wat jammer dat we dat nu niet kunnen meemaken, maar we wilden er niet voor op St. Maarten blijven wachten. Wel kregen we een uitnodiging van het Nederlandse Consulaat om het K(r)onings ontbijt mee te maken in het Sheraton Convention Hotel, in de San Juan suite, op de 12e verdieping, met vanaf 7.30 live beelden van de inhuldiging. We waren van harte welkom, maar gezien we nu in het zuiden zitten is het nogal een vroeg vertrekken en zo’n 3 uur rijden. Dus dan maar zojuist ‘uitzending gemist’ en de website van ons Koningshuis bekeken, want goed internet hebben we hier in ieder geval wel. Met zijn allen zitten we gekluisterd te luisteren naar de speech van de Koningin op 29 april en plots zegt Enza “Mama, zijn we aan het skypen met Beatrix?”. Was het maar waar, zeg ik haar.
We voelen ons hier helemaal thuis in dit prachtige land en haasten ons dan ook niet. We hebben heerlijke dagen gehad met syWind Eagle, nemen weer afscheid en zijn ondertussen aan de zuidkust van het vaste land aangekomen. Het zou echt te jammer zijn om dit land snel te bekijken. Je moet het namelijk beleven. De vanuit marketingperspectief genoemde Spanish Virgin Islands waren prachtig. Vooral Culebra en Isla Culebrita zijn bijzonder. We zagen er prachtige zeeschilpadden, hawksbill-, of leatherbacks. Ze nesten hier op de prachtige stranden. In de ankerbaai horen we prachtige vogelgeluiden. De kippen, krabben en leguanen lopen hier op het land, zoals wij in Europa honden en katten hebben lopen.
Read MoreOff the beaten track
We zijn nu 9 maanden en 18 dagen op reis sinds ons vertrek uit Numansdorp. Zo nu en dan (moeten) we toch weer gaan nadenken over naar ‘huis’ gaan. We hebben afgelopen maanden wel met enige regelmaat contact gehouden via social media met familie en vrienden, maar nieuwsberichten nationaal en internationaal hebben we maar incidenteel gevolgd. En dat voelde eigenlijk wel goed. De economische crisis, de negatieve Nederlandse politiek en de pessimistische verhalen wilden we graag ver achter ons laten. Wat voelt het goed om daar even geen ‘onderdeel’ van te zijn. Maar over een paar maanden zijn we weer thuis, alhoewel thuis, we hebben geen huis, maar een boot. Ik mijmerde – zoals ik altijd eigenlijk wel eens doe – over een paar jaar ergens anders gaan wonen en werken, over verder varen – zoals we wel meer zeilers zijn tegengekomen, maar ook over terug naar Brabant, de plek waar we het zo naar ons zin hebben.
(red. Suz)
Read MorePainkiller, Rum punch en happy hour
Afgelopen dagen zijn we nog even blijven vertroeven op de BVI’s. Columbus ontdekte deze eilanden tijdens zijn tweede reis naar de Caribbean (1493), en heeft de eilanden de naam ‘de Maagden’ gegeven (oorspronkelijk, Santa Ursula y Las Once Mil Virgenes), omdat het ontelbare eilanden bij elkaar zijn in nagedachtenis aan de in de 4de eeuw vermoorde Prinses Ursula en de 11.000 maagden. De Denen (op St. Thomas) en Engelse (op St. John) hadden er suiker- en tabakplantages. In 1717 verdrongen de Denen de Engelse en toen USA in 1867 de strategische waarde inzag en de Denen de eilanden aanboden voor 7,5 miljoen dollar, werd dit verworpen door het US congres (ze hadden zojuist 7,2 miljoen voor Alaska betaald). 50 jaar later (en na de WWI), betaalde Amerika alsnog 25 miljoen dollar.
Read MoreSt. Maarten en St. Martin
Van dinsdag tot zondagochtend 7 april zijn we op St. Maarten geweest. We hebben vooral veel boodschappen gedaan, wassen gedraaid, bootspul gekocht, school gedaan en Enza haar 4e verjaardag gevierd. We zijn via de Nederlandse kant (Simpson Bay) in de lagoon gaan ankeren. Het midden van de baai is ook het grensgebied tussen Nederland en Frankrijk. Om ons heen liggen dure zeilboten en megajachten in de havens en wij liggen voor 7 dollar bruggeld en 20 dollar ankerfee voor anker in de lagoon. Lekker rustig, geen golven, maar wel veel muziek om ons heen. Elke avond is er wel een feestje op een megajacht of bij een van de loungebarretjes om ons heen.
Read MoreViva Hollandia!
We zijn al maanden in het Carieb, en doen zo nu en dan even Europa aan als we een Frans eiland aandoen. De Fransen hebben van deze eilanden gewoon departementen gemaakt. Om het nog gekker te maken, varen we vandaag naar Nederland (nadat het eiland maar liefst 22 keer in andere handen is geweest), oftewel een ‘buitengewone gemeente’ van Nederland. We hebben er een paar van, en drie liggen er op onze route. Die kunnen we niet overslaan natuurlijk. Als eerste bezoeken we St. Eustatius, wat hier overigens Statia heet. In de jaren rond 1700 was dit een florerende handelshaven. De Hollanders verhandelde er alles, wat er op de wereldmarkt beschikbaar was. En als twee landen niet met elkaar mochten handelen, kon de handel via Statia lopen om dit te omzeilen. Zo heeft Statia in een jaar (1770), ‘slechts’ 600.000 Pond suikerriet geproduceerd, maar werd er wel 20 miljoen Pond geëxporteerd. Dit was HET handelscentrum van het Carieb, alles was hier verkrijgbaar. Luxe stoffen, zilver, goud, huisraad, slaven, wapens, suiker, tabak en katoen. Er zijn nog restanten van de gebouwen van vroeger te vinden, en natuurlijk Ford Oranje. Verder zijn er weinig links naar Nederland, alhoewel; de Europese Unie financiert voor 4 miljoen wateraansluitingen voor elk huishouden hier in de stad. De bibliotheek heeft ons oude jaren 80 bibliotheeklogo aan de muur, de nieuwe politieauto’s komen uit Nederland, en een enkel naambordje op een huis vermeld een Nederlandse naam. Verder is het gewoon Carieb, men spreekt Engels, de bevolking is een mengelmoes van meestal Afrikaans en minder zwart en het moto is nog steeds ‘live slow’.
Read MoreVolg ons overal
Recent Comments