Scarborough Tobago
Nadat we in Scarborough zijn ingeklaard, zijn we gaan lopen. Benen strekken blijft belangrijk na een aantal dagen varen op zee. We trekken de goede schoenen aan en gaan de botanische tuinen en Fort King George verkennen. We komen onderweg alleraardigste locals tegen, waar we een praatje mee (moeten) maken. Ze vinden het maar wat mooi dat we reizen met onze drie dochters. Je komt hier ‘rastamannen’ tegen, ‘oude hippies’ en van alles en nog wat. Alles is ‘JaMan’. We proberen nog wat boodschappen te vinden, maar eigenlijk is hier weinig te krijgen. Vers brood en vlees bijvoorbeeld. Maar wanneer we brood willen gaan bakken, schrikken we. We openen een broodmix pak – gekocht in de dure supermarkt van Paramaribo – en er zitten kleine beestjes in. Ook in meelpakken zitten beestjes. We zijn zo voorzichtig geweest, maar nu zijn we aan de beurt. Nadat we de hele voorraad op zijn kop hebben gehad en alles hebben weggegooid wat verdacht was, poetsen we het ruim. Spuiten en poetsen nog een keer. Gelukkig hadden we geen grote voorraden aan boord.
Read MoreZeiltocht naar het Carieb – deel 3
N 11.10 – W 60.44. Trip 470 mijl, Log 438 mijl en 32 mijl kado door meegaande stroom.
Het is een pittige tocht geweest, maar we zijn wel super snel gegaan. Na precies 3 dagen en een half uur lieten we vanochtend ons anker vallen op de ankerplaats van Scarborough, Tobago. We zijn erg moe, maar ook voldaan. Afgelopen nacht voeren we met gereefd grootzeil en genua en nog liepen we 8 knopen, soms zelfs 9,5 knoop. We moesten goed opletten in de nacht, omdat we op een drukke scheepvaartroute zaten. In het diepe water hadden we (eindelijk) lange deining, maar op de overige stukken was de zee toch warrig met hoge golven. Het was ook verschrikkelijk warm in de boot, en toen ik toch maar eens een raampje open deed, kwam er snel genoeg een golf naar binnen. Bovenop Fenna en Isis die net uit de douche kwamen… Gelukkig viel de schade mee en zijn ze maar even opnieuw onder de douche gaan staan. Isis hielp goed mee met koken en afwassen, omdat ik erg grieperig was.
Het inklaren verliep snel en soepel, dus daarna zijn we een heerlijke pizza gaan eten met ijs toe. We gaan de komende dagen via de westkust naar Charlotteville. Mooie baaitjes opzoeken en veel zwemmen.
Read MoreZeiltocht naar het Carieb – deel 2
Zeiltocht naar het Carieb – deel 2 N 9.15 W 58.39, SOG 8.0kn, COG 317 graden Het is inmiddels dinsdag 15 januari, 15:00 uur UTC. We zijn flink opgeschoten, ondanks de korte windstilte gisteravond. We hebben 300 mijl afgelegd en daarnaast ook nog een knoop stroom mee. De meiden kunnen geen school doen, ze voelen zich niet goed genoeg. Isis knapt ‘s-avonds wel weer op, maar overdag met de hitte valt het niet mee. Fenna baalt want de oversteek ging super, maar nu is ze toch weer zeeziek. Rustig liggen is dan het fijnst. Enza blijft gelukkig wel goed eten en drinken, maar heeft verder weinig puf. Luisterboeken zijn nu favoriet. In de boot is het zo’n 31 graden en luiken opzetten is er niet bij. De golven zijn inmiddels weer onrustig, maar we gaan hard meestal boven de 7kn. Gelukkig ben ik weer aardig opgeknapt en kan eten koken, zeilen en de meiden verzorgen. Morgen in de namiddag verwachten we aan te komen in Tobago.
Read MoreZeiltocht naar het Carieb – deel 1
Zondag 13 januari, 09:40 uur zijn we vertrokken uit Paramaribo voor een tocht van zo’n 500 mijl naar Tobago. Ik ga nog even de mast in voor een laatste check voordat we wegvaren uit Waterland. Thijs zijn moeder, Mia zwaait ons uit in Paramaribo, zij gaat nog een paar dagen struinen in en rond Paramaribo voordat ze weer naar huis gaat. De eerste dag en avond verloopt prima. Er staat 15-20 knopen wind uit het NNO. In de nacht wordt de zee wat ruwer en gelukkig slapen de kids snel, maar het wordt een pittige nacht voor Thijs en mij. Het is nog een vrij ondiepe zee en na 3 weken land onder de voeten, betekent dat toch weer inslingeren voor ons allemaal dit keer. Heel vervelend als je daar ook nog een buikgriep bij hebt opgelopen. Ik doe wat ik kan, maar eigenlijk wil ik alleen maar slapen. De meiden slapen ook veel en we hebben 172 mijl gezeild na 30 uur varen.
Wanneer ik net met Isis buiten zit, met ons hoofd lekker in de wind, zien we een orka verschijnen! Helaas maar van korte duur, maar we hebben ‘m gespot, vrij dichtbij de boot. We doen het rustig aan, de zee is inmiddels weer zo’n 850 meter diep… we komen er wel, ‘Harry’ de Hydrovane stuurt ons wel.
Mi e sjie joe Suriname
Zo zeg je ‘tot ziens’ in het Srannan Tongo. Wat hebben we genoten van de tijd in Suriname. Hier gaan we zeker nog een keer terug. De kinderen hebben hier ook een fantastische tijd gehad, de Nederlandse taal, de aardige bevolking, het bezoek van oma Mia, de tocht met haar naar het binnenland en natuurlijk de heerlijke Marina Waterland, waar we vele Nederlandse zeilgenoten en vrienden tegenkwamen. Oud en Nieuw in Paramaribo en nu ik dit schrijf liggen we voor anker op de Surinamerivier bij Paramaribo, waar een heerlijk feest gaande is met fijne muziek. Een mooier afscheid van Suriname kan ik me even niet voorstellen. Vanmiddag de centrale markt bezocht en de heerlijkste verse groenten en fruit gekocht. We sloten af bij ‘t Vat…
Voor het eerst sinds een half jaar varen we naar het Noorden… dus eigenlijk is dit ook halverwege onze reis. We hebben nu zin in het Carieb en vertrekken morgenvroeg met de ‘cola’stroom mee naar ‘buiten’, de oceaan op. Het is 500 mijl varen naar Tobago, waar we zo’n kleine vier dagen over gaan doen.
Read MoreVolg ons overal
Recent Comments