Just the two of us…
Met familie op de Azoren, kunnen Thijs en ik samen op pad. Dat is lang geleden en erg gezellig. We lopen eerst de super trail Misterios Negros. Wat een gave natuur hier op de Azoren, we blijven onder de indruk van de diversiteit aan bomen (Zeeden, Azoriaanse Laurier en Jeneverbes bomen behoren tot de oorspronkelijke begroeiing, maar de Japanse Ceder is bijvoorbeeld niet inheems), planten en bloemenpracht (zoals de paarse Zuid-Afrikaanse lelie, de Yucca, Canna Indica, Opuntia cactussen, Agaven en natuurlijk de bekende Hortensia, hier 150 jaar geleden ingevoerd). Na 3 uur lopen liften we terug naar Angra voor een lunch. We krijgen al snel een lift van Ramalho, op Terceira geboren en inmiddels ingenieur. Hij vraagt honderduit over onze reis en heeft Nederland wel eens bezocht vanuit zijn werk en nodigt ons uit om zaterdagavond tijdens het Sanjoaninas festival eerst bij hem thuis te komen eten. Zijn vrouw haalt ons zaterdag op en we gaan samen Alcatra, een traditionele stoofschotel eten, alvorens we gaan feesten in de stad. Nee, hij hoeft dit echt niet eerst te bespreken met zijn vrouw en kinderen. Ze vinden het echt allemaal leuk. Mijn ouders, Janneke en onze kinderen zijn natuurlijk ook uitgenodigd. Echt allerhartelijkst zijn ze hier!
Read MoreSäo Jorge, Velas
We zijn sinds maandag op Säo Jorge aangekomen, na een kort maar pittig tochtje (regelmatig uitschieters van 35 tot een enkele 42 knopen over dek, aan de westkant van Pico). Het werd tijd om Horta te verlaten en een nieuw eiland te verkennen. Aangekomen in Velas, worden we allervriendelijkst ontvangen door de havenmeester. Hij vangt onze lijntjes op en we liggen met een 4-tal zeilboten in deze beschutte marina onder een enorme rotswand, waaronder de Mathiba en Job.
Het is een idyllisch dorpje met prachtige vergezichten. Alle inwoners hebben hier een 1e klas uitzicht op de oceaan. Eigenlijk kan iedereen hier in zijn tuin walvissen spotten. Job lag hier toen we aankwamen, maar is gisteren toch vertrokken van de Azoren. Er stond nog een enorme zee, met flinke wind, maar hij was vastbesloten. Eenmaal de ‘hoek’ om, bleken de golven en wind van achteren te komen en was het wel te doen – vertelde hij later via de SSB aan Tarpan. De Tarpan en Zwitser Sterre arriveerden gistermiddag ook in de haven.
Read MoreMemoires op Horta
“If you sail to Horta and you don’t visit Peter’s, you have not actually been in Horta”. En zo geldt dat ook voor de traditionele muurschildering. Horta is bekend van zijn haven, welke een pleisterplaats is voor jachten (van grote tallships, tot kleine zeilbootjes) die de Atlantische Oceaan oversteken. Het is een traditie dat de bemanning van de jachten een muurschildering op de havenmuur maken. Het brengt je ook geluk, zo luidt het verhaal. Nou ja, een beetje geluk hebben we dan ook nog nodig voor onze laatste grote oversteek dit jaar naar ‘huis’.
De meiden hebben volop geschetst en we maken een combinatie van alle ideeen. We zijn tenslotte met drie meiden overgestoken, dus ieder zijn aandeel. We zoeken een mooi plekje uit aan de muur met de Pico op de achtergrond. We werken elke dag een half uurtje aan ‘ons kunstwerk’ en zo komt er weer een vertrekkersboot uit Heusden bij. Leuk hoor. Thijs en ik laten nog wat ruimte over, zodat we hier over… jaar weer een jaartal bij kunnen schrijven.
Read MoreDag 12 oceaanoversteek; na regen komt zonneschijn
Wat een dag, geweldig. Zo kunnen we er wel tig achter elkaar hebben. Hoewel we redelijk scherp aan de wind varen, ligt de boot heerlijk in het water. We varen de hele dag ongeveer 6,8/7 knopen bij 15/16 knopen wind. Vol tuig met de zon in de kuip. Het zouden er 10 zijn volgens de gribs, dus we krijgen er een paar cadeau. De zon is gaan schijnen, er is een lange deining en de (wind)golven zijn rustig. Het is een heerlijke dag aan boord. In de nacht vinden we het wel steeds moeilijker om wakker te worden bij de wisseling van de wacht. Het voelt echt als uit coma ontwaken, en voor ons allebei kost het erg veel moeite voor we goed wakker zijn.
We drinken voor het eerst deze oversteek weer koffie (we zijn echte koffiefreaks, maar op zee smaakt het meestal niet). Na drie dagen regen is het heerlijk om in de ochtendzon buiten een kop koffie te drinken en de oceaan te bekijken. We bakken vers brood en in de middag eten we gehaktballetjes in satésaus op brood, echt zo’n maaltje dat heerlijk smaakt. Knakworsten zijn ook populair, maar dit is beter. We doen nog wat klusjes en twee lessen school en voor we het weten is het alweer borreltijd. Daarna is het altijd een vol programma, want doordat we de tijd hebben verzet, valt het radionetje en koken/eten een beetje samen. Daarna nog even wat spelen en dan is het alweer tijd om Enza en Fenna naar bed te brengen. Dat is inmiddels een heel ritueel en duurt soms wel een uur – wat een druiven zijn het. Isis gaat wat later naar bed, maar regelt dat zelf. Rond 21.00 uur kijken we elkaar aan, wie het eerst gaat slapen. De ander zal dan de eerste wacht krijgen tot 24.00 uur. De dagafstand (SOG) is 163 mijl, nog 251 mijl tot Horta.
Positie: N38.18.63 W33.51.73, 1 juni, 20:00 uur UTC
Read MoreDag 11 oceaanoversteek; ritme van de oceaan
We zitten helemaal in het ritme van de oceaan, het leven aan boord lijkt zo gewoon. Tuurlijk is er wel eens een moment geweest van ‘wat doe ik hier’, maar aan de andere kant is het zo bijzonder op zee en met elkaar. Het is onvoorstelbaar hoe onze Enza bijvoorbeeld, vier jaar, zich beweegt aan boord. Onder helling, heftige schommelingen, het doet haar niets. Ze valt niet, stoot zich niet, sterker nog; ze balanceert hier op hakken door de boot. Douchen, gaat net zo; in karate houding zeept Isis zich moeiteloos in en een bezoek aan het toilet ziet er soms uit als een ‘aap op een rodeostier’. In de keuken worden je buikspieren flink getraind en is koken en ware circus-act.
Deze hele oversteek, maar ook de eerdere grote oversteken, zijn we aan boord energieneutraal. We wekken energie op met de twee zonnepanelen en een windmolen. De zon laat het even af weten, dus nu is het vooral de beurt aan de windmolen om onze accu’s te vullen. In totaal hebben we 660 Ah accucapaciteit en dat blijkt deze reis – met ons vijven – ruim voldoende. We wekken dus voldoende energie op, om alles mee te kunnen doen. Deze trip hebben we zelfs energie over. Dus kijken we wat vaker een film op de tv (dat is een grootverbruiker) en de twee laptops zijn voortdurend in gebruik, net als de iPad en iPhone, die we dus geregeld moeten opladen. Verder laten we voor het gemak alle navigatieapparatuur aan staan. Dit zijn apparaten die we zouden kunnen uitzetten om energie te sparen maar dat is nu niet nodig.
Vanmiddag zijn de laatste buien overgetrokken en met enige moeite maneuvreren we de boot uit het front. Waardoor we de windstilte die ons op de hielen zit, net voor blijven. De gribs zien er rooskleurig uit, we koersen zo op Horta af tussen de 12 en 15 knopen wind. De verwachte aankomst is maandag 3 juni. En ja, wat hebben we zin in een pilsje bij Cafe Sport… Nu nog een schetsontwerp voor de befaamde Wall of Fame op Horta.
De dagafstand is 141 mijl, nog 418 mijl tot de Azoren.
Positie: N38.19.80, W37.19.20, 31 mei, 19:27 uur UTC
Volg ons overal
Recent Comments