Camaret (Bretagne)
25/7 Om 16:30 uur vertrekken we na een heerlijke dag in Sark om richting Brest te varen. We koersen op L’aber-Wac’h of misschien wel Camaret. Het weer is goed, we hebben stroom mee. Een heerlijke zeiltocht volgt. Het is aangenaam in de boot om te spelen, te koken en te slapen en in de nacht ziet Thijs zijn eerste dolfijnen onder en naast de boot! Hij schrok zich een hoedje, en met de lamp kon hij ze enkele minuten volgen. Na 3 uur nam ik het roer over en helaas geen dolfijnen meer voor mij, maar wel een prachtige sterrenhemel, goede wind (7 soms 8 knopen) met de halfwinder en grootzeil. Wel een aantal vissersbooten die altijd op ramkoers lijken te varen (maar achter die Fishfinder aan motoren?). Ik kon ze niet zien op de AIS, dus dan maar een lamp in het zeil en richting de visser. Dan keerden ze meestal of gaven ze me een lichtsignaal retour. Heel geruststellend.
De tocht verloopt goed en we besluiten door te varen. In de vroege ochtend helaas op de motor verder, want de zee is spiegelglad. Tot het late middaguur, waar we weer de motorzeilend Chenal de Four doorschieten, om op tijd het tij mee te hebben. Om 18:24 uur horen we via de Marifoon: Sailaway, Sailaway, hier de Barnstomer, over…. uhh. hoorde we dat nou goed? Zo komen we onze medevertrekkers – waar we in Oostende afscheid van hadden genomen, weer tegen. Wat gezellig!
Read MoreGeen Spanje, toch Engeland
Samen met de Mathiba vertrekken we vanuit Duinkerke, met als doel Spanje en een aantal uitwijk opties voor onderweg. We vertrekken om 6.00 uur, zodat we optimaal gebruik maken van de stoom in het kanaal. Als e om 5.30 wakker worden en de haven in kijken zijn de eerste boten al vertrokken: we zijn niet de enige die hier al een tijdje verwaait liggen. We motorzeilen het eerste stuk tot ruim voorbij Calais. Daarna stellen we de koers een beetje bij en kunnen we scherp aan de wind bijna de hele dag dorvaren. We halen makkelijk 6 knopen maar het leven aan boord is niet echt prettig. De meisjes blijven lang in bed liggen, en zoals afgesproken kleden we ze snel aan en zetten we ze buiten in de kuip. Dit lijkt ons de beste oplossing om te voorkomen dat ze zeeziek worden en het werkt tot nu toe prima. Onderweg hebben we nog een paar keer via de marifoon contact met de Mathiba en krijgen we een update van het weer. In de avond valt de wind weg en zetten we de motor bij. Nachten doorvaren is voor ons niet echt een bezwaar, we verdelen de wachten en maken ons klaar voor de nacht. Ergens in de nacht verliezen we contact met Mathiba. Wij varen bewust s’ nachts niet te hard omdat het geluid van de motor best overheersend is. s’ Ochtends pikken we een mooi windje op en met de halfwinder erbij loopt ons bootje prima. Toch zijn de vooruitzichten niet optimaal, en nog een nacht motoren, daar hebben we niet zoveel zin in. Niet dat we van die puristen zijn, dat alles zeilend moet gebeuren, maar het is gewoon niet confortabel. Daarnaast verwachten we als we doorvaren in Biscay ook niet voldoende wind om in één keer over te steken. Volgens de vaarwijzer komen we vlak langs een van de mooiste kanaaleilanden en de keuze is snel gemaakt, we maken een tussenstop in Alderney.
Read MoreLa Douce France
Frankrijk…. Land van croissants en stokbrood, land van chauvinisme en de Autoroute du Soleil (hangt in wc’s…), land van Napoleon en tegenwoordig president Hollande. What’s in the name?
Ik wandel over een troosteloos industrieterrein tussen haven en ’centre vile’. Het regent en het is fris en dat past prima bij onze eerste kennismaking met Frankrijk. We zijn in Duinkerke. Niks in dit tafereel sluit aan bij het beeld dat ik heb van Frankrijk in de zomer. Dat beeld bestaat uit gortdroge zomers met veel zon, warm weer, camping aan de Middelandse Zee, gesmolten chocola op stokbrood, of natuurlijk skiën in de Alpen. Dat is de andere kant van Frankrijk, letterlijk en figuurlijk en dit is zeker niet het mooiste stukje ervan…
De dame van het havenkantoor gaf aan ‘iet ies just a five to ten minuut wok’. Ik kom aan bij de plaats die de dame op de kaart heeft omcirkeld, als de locatie waar een bakker is. Ze heeft het niet makkelijk gemaakt en het lijkt wel of het hele centrum van Duinkerke binnen de cirkel past.
‘Pardon monsieur, il y a une Boulangerie? Het komt er niet slecht uit, dankzij de 8 keer dat ik het voor mezelf had geoefend, alvorens een oud mannetje aan te spreken. Het antwoord is gelukkig eenvoudig. Oui, oui, là-bas, le petit, en hij wijst een zijstraat in. Une baquette et dix croissant S’il vous plaît. No, c’est tout, merci. Au revoir, bonne journée. Volmaakt tevreden stap ik de regen weer in, in het bezit van dat wat Frankrijk Frans maakt; stokbrood en croissants.
Op de weg terug speel ik de film van mijn Franse conversatie nog eens af. Prima toch… vervolgens tel ik nog zeker 10 Fransen woorden die ik ook ken om te concluderen dat daar mijn Frans ook direct eindigt… op je hoogtepunt moet je stoppen, later we maar gauw doorvaren naar Engeland, dan kan ik ook bier bestellen…
Mijn eerste bericht!
Hallo, jongens en meisjes
Op 1 Juli zijn we vertrokken uit Numansdorp.
En deze kinderen waren er: roos, solange, roel ,fien, max en nog veel meer.
Ik vond het moeilijk om van iedereen afscheid te nemen.
En daarna zijn we naar de Mosselbank gegaan.
Daar heb ik ook fijn gespeeld.
Er was een uitkijktoren.
En ik heb nog met onze nieuwe step gespeeld.
Daarna gingen we naar Goes.
En we gingen even naar limburg met de trein en de bus.
Toen gingen we weer met de trein terug.
Daarna heb ook nog gezwommen in Goes.
Dus bleven we daar.
En daarna gingen we naar Veere.
En daar had ik een levende krab op het kraampje zien liggen.
En trouwens er lagen ook nog kreeften op.
En toen gingen we nog voor anker liggen in het Veerse meer.
Groetjes van Isis
Read More“Bloesjes aan de bomen”
“Mama, er zitten bloesjes aan de bomen!”, zei Enza zo lief afgelopen week… We hebben er allemaal de hele week plezier om gehad. Morgen zit onze meivakantie er weer op. Geen zeilweek in Zeeland helaas, we hebben noodgedwongen maar veel uitgerust thuis… Ook niet verkeerd en zo nu en dan kleine vooruitgangen geboekt thuis en op de boot in de werf. Het been van Thijs herstelt en hij kan al enigszins op zijn been staan en vooruit schuifelen. Vandaag van auto geswitched met een collega, zodat hij ondanks zijn gipsen linkerbeen, toch weer kan autorijden en naar zijn werk toe kan. De meiden weer naar school en dan begint het ‘circus’ weer. Het aftellen is begonnen…
Read MoreVolg ons overal
Recent Comments