Wat is de wereld toch groot (Rowwen Heze)
1 juli 2012 zijn we vertrokken en als we nu terugkijken is het zo cliche, maar wat gaat de tijd toch snel, en wat hebben we al veel zeemijlen gemaakt. We zijn op fantastische plekken geweest en veel van onze reisplanning loopt zoals we gehoopt hadden. Resume vonden we slechts de Algarve in Portugal en de Canarische Eilanden (op Isla Graciosa na) qua natuur en cultuur het minst bijzonder (wel hadden we hier super bezoek). De steden Porto en Lissabon een mooie afwisseling. De Kanaaleilanden waren onverwacht mooi, de Spaanse ria’s heerlijk ankeren en Marokko en Suriname hadden we echt niet willen missen. De Atlantische oversteek was eigenlijk perfect, ondanks dat we weinig zeedieren hebben gezien. Het moraal was goed en heeft ons veel over onszelf geleerd. Tobago en Trinidad; een land, maar zo verschillend – ongerept en bruisend. Werkelijk prachtig. Nu gaan we het Carieb in; helder (groen)turquoise water, witte stranden en wuivende palmbomen. Het paradijs?! Snorkelen met schilpadden, het rif langs om velen vissen en koraal te bekijken. We kwamen iemand tegen die hier al 7 jaar rondvaart en dat lijkt me veel te lang, maar dat hier menig huwelijksreis gepland is, kan ik wel begrijpen.
Read MoreTrini’s carnaval
Nadat we nog een nacht voor anker hebben gelegen in Chacachacare (35 jaar geleden nog een leperakolonie), is dan de echte carnaval begonnen. Op dit eiland vertoeven de locals die de carnaval willen ontvluchten. Vooral Hindoes. We maken hier een wandeling naar de vuurtoren, die oliegestookt blijkt zijn en waar de hele omgeving op de berg vol met lege olievaten ligt en afval. #Beetje jammer uitzicht naar Venuzuela. We zien wel schildpadden in de baai zwemmen, wanneer we terugkeren naar de boot. Waneer we terugvaren naar Chaguaramas lezen we in ‘Chris Doyle’ dat in de baai aan de andere kant van het eiland in 2001 nog een boot is belaagd door piraten, waarschijnlijk uit Venuzuela.
Read MoreDe klussen zijn klaar
We liggen weer in het water, en dat is een heerlijk gevoel. Afgelopen anderhalve week zijn we druk geweest met een aantal grote en kleine klussen aan de boot. Hierbij een kort overzicht van wat er allemaal aan onze boot is verbeterd.
De roerkoning lekte al geruime tijd, kleine beetjes water. Al in Suriname hebben we met hulp van Idris en Chris (Dixbay en Jan van Gent) het vetkoord van de roerkoning vervangen. Vetkoord dicht de ruimte tussen de roerstang en de bronzen bus die in het schip is vastgepolyesterd. Bij onze trouwe Contest is die weggestopt achter het juk en het lager van het roer. Deze zijn duidelijk jaren niet van hun plaats geweest, want het heeft ons een dag gekost om alles op een ordelijke manier los te krijgen. Met blokken, stutten en een hefboomconstructie en heel veel WD40 en zweten, lukt het ons de boel te demonteren en het koord te plaatsen. Helaas bleek bij aankomt in Tobago dat dit perfect is opgelost, maar er nog steeds een beetje water lekte – maar dus niet van het roerkoning. Minder dan voorheen, maar toch voldoende om het serieus te nemen en te laten repareren.
Read MoreTrapje op, Trapje af
We staan nu bijna een week op de kant en verbazingwekkend gaat het goed. Op de kant met deze hitte in het stof en elke dag de smalle trap op-en af, valt niet mee dachten we. Maar we hebben nog geen airco gehuurd en school doen we lekker op een andere plek bij een klein zwembad in de schaduw. Dus na school, schoolzwemmen en dan is het allemaal wel goed uit te houden. 9:00 uur begint de dag voor de werklui en de meeste booteigenaren zijn dan zelf al een uur of twee aan het klussen voor de zon echt hard begint te schijnen. Het gaat allemaal niet heel erg snel, maar warm is het ook. Ze werken op halve kracht tot een uur of 16:00 en verwachten dan toch echt wel een Carieb, voordat ze naar huis keren. Thijs en ik starten weer wanneer de kids op bed liggen.
Read MoreOops! There is a bee in my bonnet
Gisteren zijn we naar Red Cross Kiddies Carnaval geweest in Queen’s Park Savannah in Port of Spain. Een van de vele feestjes, voordat het echte carnaval 11 en 12 februari losbarst hier in Trinidad. En dat moet toch wel het meest fantastische carnaval ter wereld zijn (met ook wel een negatieve kant door geweld, drank- en drugsoverlast en alles wat daarbij komt kijken). Uiteraard heeft dit kinderfeest een goed doel – en zitten er vele sponsors achter – voor de locale bevolking en met name voor arme kinderen in Trinidad en Tobago. Het is ‘helaas’ een vrij serieuze wedstrijd, waarbij we netjes op een tribune moeten zitten en geen foto’s mogen nemen. Kids al vanaf 3 jaar komen swingend voorbij op het podium en de jury neemt alle deelnemers goed op. Design, uitstraling, beweging, thema en later ook de muziekbands (Steelbands) dingen mee naar allerlei te winnen prijzen.
Read More
On the hard
Na Tobago zijn we doorgevaren naar Trinidad. Feitelijk is dat hetzelfde land, maar customs en immigration zijn hier nog zo ouderwets dat je moet in- en uitklaren als je van de ene stad naar de andere wilt varen. Steden kun je het eigenlijk niet noemen, in Nederland zouden we het een gehucht noemen denk ik… En het kantoor van customs in Charlotteville had niet eens een computer, alleen 4 schriften waar keurig alle vaarbewegingen in worden bijgehouden. Dit is het land waar Don Leo Beenhakker bijna net zo belangrijk was als de president (of net zo groot als Guus Hiddink in Zuid-Korea). Hij heeft het land (Trinidad & Tobago) naar het WK voetbal gecoacht, waar ze overigens maar 1 schamel punt verzamelde door een gelijkspel tegen Denemarken. Oranje verloor recent van Denemarken, dus onderschat het voetbal hier niet he! Hoe dan ook, het is hier in alle opzichten anders.
Read MoreVolg ons overal
Recent Comments