We gaan de wereld ontdekken, met z'n vijfen, een jaar lang
We zijn al maanden in het Carieb, en doen zo nu en dan even Europa aan als we een Frans eiland aandoen. De Fransen hebben van deze eilanden gewoon departementen gemaakt. Om het nog gekker te maken, varen we vandaag naar Nederland (nadat het eiland maar liefst 22 keer in andere handen is geweest), oftewel een ‘buitengewone gemeente’ van Nederland. We hebben er een paar van, en drie liggen er op onze route. Die kunnen we niet overslaan natuurlijk. Als eerste bezoeken we St. Eustatius, wat hier overigens Statia heet. In de jaren rond 1700 was dit een florerende handelshaven. De Hollanders verhandelde er alles, wat er op de wereldmarkt beschikbaar was. En als twee landen niet met elkaar mochten handelen, kon de handel via Statia lopen om dit te omzeilen. Zo heeft Statia in een jaar (1770), ‘slechts’ 600.000 Pond suikerriet geproduceerd, maar werd er wel 20 miljoen Pond geëxporteerd. Dit was HET handelscentrum van het Carieb, alles was hier verkrijgbaar. Luxe stoffen, zilver, goud, huisraad, slaven, wapens, suiker, tabak en katoen. Er zijn nog restanten van de gebouwen van vroeger te vinden, en natuurlijk Ford Oranje. Verder zijn er weinig links naar Nederland, alhoewel; de Europese Unie financiert voor 4 miljoen wateraansluitingen voor elk huishouden hier in de stad. De bibliotheek heeft ons oude jaren 80 bibliotheeklogo aan de muur, de nieuwe politieauto’s komen uit Nederland, en een enkel naambordje op een huis vermeld een Nederlandse naam. Verder is het gewoon Carieb, men spreekt Engels, de bevolking is een mengelmoes van meestal Afrikaans en minder zwart en het moto is nog steeds ‘live slow’.
Read MoreSamen met Finn en Berenice van de Dixbay lopen we een hike naar Rendezvous Bay. Een pittige maar leuke klim brengt ons met een uurtje naar het enige ‘witte’ strand van Montserrat. We zweten van de klim en de kinderen besluiten al snel met Thijs de zee in te gaan. Gisteren speelden ze ook zo heerlijke met de golven en vooral de ‘brekers’ op het strand. Maar sinds vanochtend is er een flinke deining op komen zetten en de branding ziet er eigenlijk niet echt rustig uit. Voordat ik het doorheb zijn Isis en Fenna al voorbij de branding, in de zee. Het strand golft een beetje en precies op het ‘heuveltje’ zijn ze de zee ingegaan.
Read MoreWe zijn nog twee dagen gebleven op Iles de la Petite Terre, we waren nog slechts met 6 boten in de lagoon. Voor wat betreft de haaien… de volgende ochtend stond ik om 6:00 uur op, om naar de prachtige ochtend te kijken. De vogels vliegen om ons heen, en maken prachtig geluid. Ik zie de boot van de park ranger al vroeg in de weer met een ander snel bootje. Het blijken biologen te zijn, die structureel onderzoek doen. Later op de dag, spreek ik met een van de biologen, om navraag te doen vwb. de haai. Er schijnen op dit moment een 4-tal grote barracuda’s te zwemmen in de lagoon en een paar kleine (onschuldige) haaien. Geen ‘citron’ haai dus – gelukkig maar. Er is veel onderwaterleven vertellen ze me, net als de vele vogels op het eiland.
In de namiddag maken we na school een prachtige strandwandeling op Terre de Bas en struinen als strandjutters in de late avondzon. Zo nu en dan zit er een leguaan te zonnen bovenop een tak of struik in de zon. Wanneer we teruglopen blijken er ook ratten op het eiland te wonen oftewel, ze houden huis in de avondzon op de BBQ-plek van de ‘dagbezoekers’. Geen natuurlijke vijanden, net als de leguanen denk ik dan…
Read MoreIn Prince Rubert Bay – Portsmouth, Dominica nemen weer afscheid van syWindEagle. We hebben een paar heerlijke dagen samen gehad en we varen een heerlijke halve windse koers naar Les Saints. Wat is het zeilen in het Carieb toch heerlijk! We gaan geregeld 7 tot 7,5 knoop en genieten van de zon en loeren de zee af naar walvissen of dolfijnen. Op Bequia hebben we de walvissenvangst net gemist (lees het spectaculaire verhaal van June en Chris). Maar geregeld worden er ‘sperm whales’ en dolfijnen gezien met name aan de westkust van Dominica. Die zien we tijdens deze tocht helaas niet.
We laten ons anker vallen in de baai van Bourg der Saintes – Terre de Haut. We zijn op een overzees departement van Frankrijk. Maar dan lieflijker dan Martinique wat ons betreft. We klaren weer lekker snel in via de computer voor warempel 1 euro en wandelen het stadje door. Onze Nikon heeft het helaas begeven, en een fotozaak komen we hier niet tegen. We doen wat boodschappen en Enza heeft weer veel bekijks met haar trouwe houten loopfiets.
Read MoreNa 2 dagen in Roseau, varen we eind van de dag met een mooi zonsondergang, naar Castaways, Salisbury. Halverwege de westkust van Dominica. Daar heeft East Carieb Dive een 4-tal moorings (gratis) neergelegd, zodat het koraal niet beschadigd wordt. Hier hebben ze het begrepen. We liggen helemaal alleen in deze baai en het wordt zo donker deze nacht (geen maan en ster te zien), dat het wel een beetje spooky is. De swell staat lichtelijk in de baai, dus rollen we een beetje de donkere nacht in. Midden in de nacht droom? ik dat er een duiker onder de boot zit, bubbels hoor ik, waar ik wakker van schrik. Ik maak Thijs wakker en hij zegt dat hij niks hoort en slaapt meteen verder. Nou ja, de volgende ochtend, niks aan de hand, dus ik zal het wel gedroomd hebben…
Read MoreWe zijn al vroeg op pad richting Dominica. Gisteren zijn we al verkast van Anse Mitan terug naar St. Pierre, zodat de overtocht naar Dominica slechts 35 mijl dus ongeveer 6 uur varen is. Vandaag is de wind gunstig (uit het oosten) en met ruim 7 knopen stuiven we de zee over. Alle tochten in de Windward Islands zijn in verhouding kort en meestal (hoog) aan de wind, naarmate we noordelijker komen is de koers steeds westelijker en met de overwegend (noord)oostelijke wind worden de trips steeds aangenamer. Volgt u het nog, we bedoelen; het zeilt hier echt geweldig: halve wind (de wind min of meer dwars op het schip)en dat is heerlijk.
Read MoreNu onze Volvo Penta motor weer in top conditie is varen we door naar Saint Pierre. Hoewel de ankerbaai niet erg beschut is blijven we hier twee nachten liggen. We trakteren onszelf op Frans ontbijt met stokbrood en overheerlijke croissantjes. Het is heerlijk om even in Frankrijk te zijn, Franse tradities (stokbrood en Franse kaas) met een Carribean Creole cultuur. Er is een klein museum met een tentoonstelling over de vulkaanuitbarsting en die maakt veel indruk op de meiden. Tot 1902 was St Pierre de hoofdstad van Martinique. In die tijd het Parijs van de Caribbean (commercieel, sociaal, cultureel), waar veel rijke plantage eigenaren woonden (schepen vervoerde rum, suiker, koffie en cacao naar Europa), tot de vulkaan Mont Pelée (1397m en nog steeds actief) uitbarstte en in 10 min heel de stad wegveegde, waarbij bijna 30.000 inwoners omkwamen, op 1 na. Deze man zat in een isoleercel in de gevangenis, dat was gemaakt van erg dikke muren met alleen een klein raamwerk van tralies naar zee gericht. De vulkaanuitbarsting had 40 maal de kracht van de atoombom op Hiroshima… Onderweg erheen had ik het verhaal van Mont Pelée al aan de meiden verteld en dat maakte zo’n indruk dat we het wel vier keer hebben moeten herhalen. Daarna kwam de vraag of we het verhaal van Hiroshima ook konden vertellen, dat leek ze ook zo spannend… Om geschiedvervalsing te voorkomen zal ik eerst de details even opzoeken voordat ik er een sappig kinderverhaal van maak.
Read More
Recent Comments